Zespół cieśni nadgarstka to jedna z najczęstszych przyczyn bólu i drętwienia dłoni. Schorzenie powstaje wskutek ucisku nerwu pośrodkowego, który przebiega przez nadgarstek. Problem może wynikać zarówno z lokalnego przeciążenia tkanek, jak i zaburzeń w innych częściach ciała. Z tego powodu kluczowym elementem skutecznej diagnozy i rehabilitacji jest szczegółowy wywiad lekarski, pozwalający określić faktyczne źródło dolegliwości.
Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka
Do najczęstszych przyczyn wystąpienia bólu nadgarstka zalicza się przede wszystkim przeciążenia mięśniowe prowadzące do obrzęku błony śluzowej ścięgien zginaczy lub zapalenia pochewki ścięgnistej. Takie przeciążenia pojawiają się często w trakcie długotrwałej pracy biurowej wykonywanej w nieergonomicznych warunkach. Co więcej, również przebyte złamania w obrębie nadgarstka mogą w późniejszym czasie doprowadzić do rozwinięcia się zespołu cieśni. Nie można także zapominać, że choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów czy zaburzenia czynności tarczycy, zwiększają ryzyko pojawienia się tego schorzenia.
Objawy cieśni nadgarstka
Do najczęściej obserwowanych objawów zalicza się ból nadgarstka, który zwykle nasila się w nocy, ale bywa też odczuwalny podczas codziennych czynności, takich jak praca przy komputerze czy czytanie. Charakterystycznym sygnałem ostrzegawczym jest jednak drętwienie i mrowienie w kciuku, palcu wskazującym, środkowym oraz serdecznym. Objawy te mogą prowadzić do osłabienia siły dłoni, a w konsekwencji do niekontrolowanego upuszczania przedmiotów. Zdarza się także, że przy dłużej utrzymujących się dolegliwościach pojawia się utrata czucia, co znacząco utrudnia wykonywanie precyzyjnych ruchów.
W diagnostyce, poza badaniem klinicznym, pomocne bywa przeprowadzenie badań obrazowych lub testów przewodnictwa nerwowego. O konieczności ich wykonania decyduje lekarz, który dobiera odpowiednią metodę postępowania.
Leczenie cieśni nadgarstka
Terapia zespołu cieśni nadgarstka może przebiegać dwojako. Zwykle rozpoczyna się od leczenia zachowawczego, obejmującego fizjoterapię, ćwiczenia poprawiające ruchomość oraz modyfikację codziennych nawyków – na przykład zmianę ustawienia stanowiska pracy czy ograniczenie przeciążeń. Wsparciem bywają również ortezy i opaski stabilizujące nadgarstek, które zmniejszają nacisk na nerw pośrodkowy.
Jeśli jednak takie postępowanie nie przynosi oczekiwanych efektów, rozważa się leczenie operacyjne. Zabieg chirurgiczny ma na celu uwolnienie nerwu i trwałe zlikwidowanie ucisku, a dzięki temu poprawę komfortu życia pacjenta.
Podsumowanie
Zespół cieśni nadgarstka to schorzenie, które powoduje ból, drętwienie oraz osłabienie siły dłoni. W wielu przypadkach skuteczne okazuje się leczenie zachowawcze, dlatego szybka konsultacja z lekarzem lub fizjoterapeutą może zapobiec konieczności przeprowadzenia operacji. Wczesna diagnoza oraz odpowiednio dobrana terapia znacząco zwiększają szansę na odzyskanie pełnej sprawności.